ความกล้าที่มาพร้อมความไม่รู้ ที่ ธนา เธียรอัจฉริยะ เรียนรู้จากความลับของฟ้า

มีเรื่องเล่าว่าการที่คนอย่าง จา พนม หรือ พนม ยีรัมย์ ผู้เก่งกาจและโด่งดังในระดับฮอลลีวูดที่ฝรั่งต้องทึ่งในการเล่นจริง กระโดดจริง ตีลังกาจริง ไม่ใช้สลิง ไม่ใช้สตันท์ ทำสิ่งที่เหนือมนุษย์ได้ เพราะความกระหายที่จะเก่งเหมือนกับ เฉินหลง (Jackie Chan) และ เจ็ต ลี (Jet Li) ที่เขาเคยดูในหนังแอ็กชั่นฮ่องกงตั้งแต่เด็ก 

ด้วยความไม่รู้ว่าดาราเหล่านั้นใช้สลิงหรือหลายครั้งก็ใช้สตันท์ จาเลยฝึกอย่างหนักมากๆ เพื่อจะทำให้ได้เหมือนในหนัง ด้วยความเข้าใจว่าดาราในจอมีความสามารถแบบนั้นจริงๆ ทำให้เขาทลายขีดความสามารถของมนุษย์ไปได้ไกลกว่าคนที่ดันไปรู้ว่าดาราก็เป็นคนธรรมดาที่ไม่ได้เล่นจริง เจ็บจริง อย่างที่จา พนมเข้าใจ

จนวันหนึ่งเขาก็กลายเป็นดาราแอ็กชั่นระดับโลกที่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางในปัจจุบัน

…

คลิฟฟ์ ยัง (Cliff Young) คุณลุงชาวนาวัย 61 ปีสร้างความตื่นตะลึงให้วงการวิ่งอัลตร้ามาราธอนของออสเตรเลีย ด้วยการลงแข่งแบบไม่รู้อิโหน่อิเหน่เป็นครั้งแรกในชีวิต ในการแข่งขันที่ไกลที่สุดในโลก จากซิดนีย์ไปเมลเบิร์นระยะทาง 875 กิโลเมตรร่วมกับนักวิ่งมืออาชีพสุดยอดของโลก

ลุงคลิฟฟ์วิ่งต้อนแกะมาตั้งแต่เด็กแต่ไม่เคยวิ่งในการแข่งขันอะไรเลย ท่าวิ่งก็ตลกและช้าจนถูกล้อเลียนในวันแรก ลุงมาวิ่งด้วยชุดชาวนารองเท้าบูตเชยๆ และอยู่ตำแหน่งรั้งท้าย

ไปๆ มาๆ ลุงคลิฟฟ์ก็แซงหน้าแต่ละคนมาทีละวันจนเข้าเส้นชัยเป็นที่ 1 ทิ้งอันดับ 2 เป็นสิบชั่วโมงแถมทำลายสถิติโลกอีกด้วย ผู้คนต่างตกตะลึงและรุมสัมภาษณ์แกเป็นการใหญ่ ลุงคลิฟไม่รู้กระทั่งว่าการแข่งนี้มีเงินรางวัล พอได้แกก็แบ่งให้คนที่เข้าเส้นชัยต่อๆ จากแกจนหมด

และความไม่รู้ที่สำคัญที่สุดที่ทำให้แกชนะก็คือ แกบอกว่าไม่รู้ว่าแข่งแบบนี้เขาให้ไปนอนพักได้ช่วงกลางคืน แกเลยไม่กล้านอน มีแอบงีบบ้างแค่วันละชั่วโมง ทำให้แกมีเวลาวิ่งมากกว่าคนอื่นวันละ 7-8 ชั่วโมงจนชนะการแข่งขันในที่สุด

…

ผมและพี่ตุ้มหนุ่มเมืองจันท์ทำหลักสูตร ABC เรื่องความคิดสร้างสรรค์เชิงธุรกิจมาสิบกว่ารุ่น

ไฮไลต์ที่ทุกรุ่นกล่าวขวัญถึงว่าเป็นกิจกรรมที่เป็นสุดยอดแห่งการสร้างทีมเวิร์กและปลดปล่อยพลังแห่งความเชื่อ ความอะไรก็เป็นไปได้ ก็คือการให้นักเรียนรวมกลุ่มกันไปทำหนังสั้นภายในเวลาแค่ 2 คืน เริ่มตั้งแต่เขียนบท ถ่ายทำ และตัดต่อ โดยมีพี่เก้ง–จิระ มะลิกุล และ คุณวรรณฤดี พงษ์สิทธิศักดิ์ แห่ง GDH มาช่วยเป็นครูใหญ่สอนเทคนิคเบื้องต้นและตัดสินให้รางวัลเมื่อนักเรียนแต่ละกลุ่มทำหนังสั้นเสร็จแล้ว

ทุกคนที่ผ่านกิจกรรมนี้จะแทบไม่เชื่อว่าตัวเองจะทำได้เพราะไม่เคยมีใครมีประสบการณ์ด้านนี้มาก่อน ไม่พูดถึงเวลาที่จำกัดมากๆ แต่งานที่ได้ออกมานั้นดีจนพี่เก้งเอ่ยปากชมจนพี่เก้งเองก็ตั้งหน้าตั้งตารอกิจกรรมนี้ทุกปี

ไอเดียนี้เกิดจากผมกับพี่ตุ้มหารือกันว่าอยากมีกิจกรรมปิดหลักสูตรที่ทำให้นักเรียนรักกันและปลดปล่อยศักยภาพในตัวเองออกมาให้มากที่สุดแถมได้ความสนุกแถมกลับไปด้วย และเนื่องจากเราทั้งคู่ไม่เคยทำหนัง ไม่มีความเข้าใจเกี่ยวกับการทำหนังสั้น ไม่มีพื้นฐานความรู้อะไรเลย ก็คิดเอาเองว่าดูหนังสั้น 10 นาทีไม่น่าจะยากมาก ทำ 3 วัน 2 คืน เรียนด้วย ถ่ายด้วย ตัดต่อด้วยก็น่าจะทำได้น่า ก็เลยกำหนดกิจกรรมนี้ขึ้นมาด้วยความไม่รู้

พอไปชวนพี่เก้งผู้คร่ำหวอดในวงการภาพยนตร์ไทย พี่เก้งถึงกับอึ้งแล้วบอกว่าคุณรู้ไหมว่าปกตินักเรียนเขาเรียนกันอย่างน้อย 6 เดือนถึงจะทำกันได้… แต่เอาวะ ลองดูก็ได้ แล้วพี่เก้งก็มาทดลองโครงการนี้กับเราจนกลายเป็นกิจกรรมที่สมบูรณ์แบบที่สุดอย่างที่เราไม่คาดคิดมาก่อน 

ถ้าผมหรือพี่ตุ้มมีความรู้ด้านการทำหนังสั้นอยู่บ้างก็คงค้านกันตั้งแต่ตอนแรกและก็คงไม่มีกิจกรรมนี้เกิดขึ้นมา

ความไม่รู้ บางทีก็เป็นลาภอันประเสริฐอยู่เหมือนกันนะครับ