Tinder กับการตลาดสร้างสรรค์ ของสินค้าเพื่อคนโสดในวันวาเลนไทน์

เมื่อนิยามของวันวาเลนไทน์คือวันแห่งความรักไม่ใช่แค่วันของคู่รัก ดังนั้นสินค้าที่ออกมาทำมาร์เก็ตติ้งในช่วงวันที่ 14 กุมภาพันธ์จึงไม่ได้มีแค่ดอกกุหลาบ ช็อกโกแลต หรือสินค้าทั้งหลายที่มีกลุ่มเป้าหมายเป็นคนมีคู่เท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงสินค้าสำหรับคนโสดที่อยากจะมีคู่ด้วยเช่นกัน 

ที่ชัดเจนก็คือ Tinder กับแคมเปญที่สร้างสีสันในวันแห่งความรักออกมาได้อย่างสนุกสนาน เอาที่ใกล้ ตัวก็อย่างในประเทศไทยที่จับอินไซต์และซับคัลเจอร์ได้อย่างสร้างสรรค์ เมื่อวาเลนไทน์ของทุกปีจะมีคนโสดแห่ไปขอพรขอความรักกันที่บริเวณลานหน้าเซ็นทรัลเวิลด์ Tinder ก็เลยเอาสติ๊กเกอร์ที่มีโลโก้ของแบรนด์และ Copy มันๆ ที่เขียนเอาไว้ว่า ‘โอม…จง Match!’ ไปแปะบริเวณนั้น เรียกได้ว่าแค่ปัดขวาก็อาจสมปรารถนาได้ทันที และถือเป็นไอเดียที่นำเอาอัตลักษณ์แบรนด์ อินไซต์ของผู้คน และช่วงเวลามาแมตช์กันได้อย่างลงตัว

หรือกับ Tinder ในอเมริกาที่ได้เปิดตัวฟีเจอร์ใหม่ในช่วงวาเลนไทน์ที่นำเอาวิธีออกเดตแบบโอลด์สกูลอย่างการนัดบอดหรือ Blind Date มาใส่ในแอพฯ ซึ่งเป็นไอเดียที่กลับด้านวิธีใช้ Tinder อย่างสิ้นเชิง จากปกติที่ผู้คนจะเลือกคู่เดตจากการเห็นรูปโปรไฟล์เป็นอย่างแรก แต่ฟีเจอร์ Blind Date จะให้ผู้คนแมตช์กันก่อนแล้วถึงจะค่อยเห็นหน้ากันได้ ด้วยการให้แต่ละฝ่ายตอบคำถามเติมคำในช่องว่าง เป็นคำถามง่ายๆ อย่าง “มันโอเคที่จะใส่เสื้อแบบไม่ซักทั้งหมด … ครั้ง” เป็นต้น จนเมื่อเกมจบลงแต่ละคนก็จะเห็นว่าคำตอบของอีกฝ่ายมีความเข้าเค้ากับความชอบของตัวเองหรือไม่ และหากทั้งสองมีความชอบตรงกัน ถึงจะสามารถดูรูปโปร์ไฟล์ของอีกฝ่ายได้ในที่สุด

ส่วนในสิงคโปร์ประเทศที่มีคนเชื้อสายจีนมากถึง 3 ใน 4 ของจำนวนประชากรทั้งหมด Tinder ก็เอาเรื่องของความเชื่อไปจับกับอินไซต์ของผู้คนได้อย่างน่าสนใจ เมื่อวันตรุษจีนและวันวาเลนไทน์ปีนี้เกิดขึ้นในช่วงเวลาใกล้ๆ กัน Tinder ก็เลยไปร่วมมือกับ Kang Li Feng Shui บริษัทที่ทำธุรกิจเกี่ยวกับโหราศาสตร์จีนด้านต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นฮวงจุ้ย หรือลักขณาราศรี เป็นเหมือนการทำคอนเทนต์ดูช่วงเวลา ดูวัน ดูสี ที่จะช่วยเสริมเรื่องความรักเมื่อจะตัดสินใจแมตช์หรือจะออกเดตกับใครสักคนก็ตาม

เป็นปกติที่แบรนด์ที่เป็นแอพฯ ระดับโลกทั้งหลาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับแอพฯ ที่มีต้นกำเนิดมาจากฝั่งอเมริกามักจะทำโฆษณาโดยการปรับบางแง่บางมุมไม่ว่าจะเป็นภาษา หรือบริบทอะไรบางอย่างเพื่อให้ผู้คนในแต่ละพื้นที่เข้าถึงแบรนด์ได้มากขึ้น 

เช่นเดียวกับ Tinder เพียงแต่วิธีการทำโฆษณาของ Tinder นั้นไม่ใช่เพียงแค่ทำให้ผู้คน ‘เข้าถึง’ แต่คือการจับอินไซต์บางอย่างของคนในพื้นที่นั้นๆ มาแปรเปลี่ยนเป็นไอเดียโฆษณาที่ทำให้ผู้คน ‘เข้าใจ’ และแนวทางการทำโฆษณาแบบนี้ส่วนหนึ่งแล้วก็มาจากอินไซต์การใช้งานที่ผู้ใช้อยากจะแมตช์กับคนที่อยู่ไม่ไกลตัวมากนักไม่ใช่แมตช์กับคนที่อยู่ห่างกันแบบคนละซีกโลก ฉะนั้นต้นทุนสำคัญของความสำเร็จในการทำโฆษณาของ Tinder จึงไม่ได้มีแค่เรื่องของความคิดสร้างสรรค์ แต่คือการเข้าใจอินไซต์ว่าลูกค้าที่เป็นกลุ่มเป้าหมายในแต่ละพื้นที่มีความชอบหรือถูกจริตกับสิ่งไหนด้วยเช่นกัน